(...)Πρέπει να το παραδεχτώ: έχω διαβάσει πολλά βιβλία. Όταν εγώ
εξαφανιστώ, όλοι αυτοί οι τόμοι ανεπαίσθητα θα αλλάξουν' όσο μεγαλύτερα
τα περιθώρια, τόσο πιο άνανδρη κι η σκέψη. Ναι, έχω μιλήσει σε πάρα
πολλούς ανθρώπους, αυτό είναι κάτι που με εντυπωσιάζει σήμερα' το κάθε
άτομο υπήρξε για μένα ένας λαός.
Αυτός ο απέραντος άλλος με απέδωσε στον εαυτό μου πολύ περισσότερο
απ’ όσο θα ήθελα. Τώρα, η ζωή μου έχει μια σταθερότητα εκπληκτική' ακόμα
και οι θανάσιμες αρρώστιες με θεωρούν απρόσβλητο. (...)
Maurice Blanchot, Η τρέλα της ημέρας, μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης, εκδ. Άγρα, β' έκδοση, Αθήνα 1988, σελ. 15.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου